Το άρθρο αυτό συζητά μια προοπτική μελέτη βασισμένη στον πληθυσμό που στόχευε στην αναγνώριση των μεταβολιτών του πλάσματος που συνδέονται με ένα πρότυπο διατροφής προσανατολισμένο στην υγεία (HCFP) και με χαμηλότερο κίνδυνο καρδιομεταβολικής νοσηρότητας και θνησιμότητας κατά τη διάρκεια μακροχρόνιας παρακολούθησης. Η μελέτη διαπίστωσε ότι τα αυξημένα επίπεδα του αμινοξέος εργοθειονίνη συνδέονταν ισχυρά και ανεξάρτητα τόσο με το HCFP όσο και με χαμηλότερο κίνδυνο μελλοντικής στεφανιαίας νόσου (CAD), καρδιαγγειακής και συνολικής θνησιμότητας. Αυτά τα ευρήματα υποδηλώνουν νέες οδούς που συνδέουν τη διατροφή με την καρδιομεταβολική υγεία.
Αρκετοί μεταβολίτες που σχετίζονται με το HCFP έχουν προηγουμένως συσχετιστεί με την αυτοαναφερόμενη κατανάλωση συγκεκριμένων ομάδων τροφίμων ή ειδών. Η εργοθειονίνη υπάρχει σε πολλές διατροφικές πηγές και έχει ιδιαίτερα υψηλά επίπεδα σε μανιτάρια, τέμπε και σκόρδο. Έχει προηγουμένως συσχετιστεί με υψηλότερη κατανάλωση λαχανικών, θαλασσινών και χαμηλότερη κατανάλωση στερεών λιπών και προστιθέμενης ζάχαρης, καθώς και με υγιεινά διατροφικά πρότυπα. Αυτό είναι σύμφωνο με τα αποτελέσματα της μελέτης σχετικά με τη συσχέτιση μεταξύ εργοθειονίνης, κατανάλωσης λαχανικών, θαλασσινών και του HCFP.
Προλίνη βεταΐνη, γνωστή και ως σταχυδρίνη, και μεθυλοπρολίνη είναι και οι δύο γνωστοί βιοδείκτες για την κατανάλωση εσπεριδοειδών, γεγονός που θα μπορούσε να εξηγήσει τη συσχέτισή τους με την κατανάλωση φρούτων σε αυτή τη μελέτη. Η ακετυλορνιθίνη έχει συσχετιστεί με υψηλότερη κατανάλωση λαχανικών, κάτι που επιβεβαιώθηκε επίσης σε αυτή τη μελέτη. Η παντοθενική, γνωστή και ως βιταμίνη Β5, είναι ευρέως διαδεδομένη σε όλες τις ομάδες τροφίμων. Αντίθετα, η ουροβιλίνη, η οποία έδειξε αρνητική συσχέτιση με το HCFP σε αυτή τη μελέτη, δεν έχει προηγουμένως συσχετιστεί με καμία διατροφική πρόσληψη. Η συσχέτιση μεταξύ των επιπέδων των μεταβολιτών και των ομάδων τροφίμων ήταν μέτρια, αλλά οι συντελεστές συσχέτισης μεταξύ της εργοθειονίνης και των ομάδων τροφίμων ήταν παρόμοιοι με τις προηγουμένως αναφερθείσες τιμές. Παρά τη χρήση εκτεταμένης μεθόδου δειγματοληψίας διατροφής στη μελέτη Διατροφής και Καρκίνου του Μάλμε (MDC), οι ανακρίβειες στη μέτρηση είναι πιθανό να μειώσουν τις παρατηρούμενες συσχετίσεις.
Η εργοθειονεΐνη είχε τη ισχυρότερη συσχέτιση με το HCFP και τις πιο εμφανείς προστατευτικές συσχετίσεις με την καρδιομεταβολική νοσηρότητα και θνησιμότητα, ανεξάρτητα από τους παραδοσιακούς παράγοντες κινδύνου. Τα αποτελέσματα υποδεικνύουν την εργοθειονεΐνη ως βιοδείκτη τόσο της υγιεινής διατροφικής πρόσληψης όσο και του χαμηλού κινδύνου μελλοντικής καρδιομεταβολικής νόσου. Έχει αποδειχθεί ότι η εργοθειονεΐνη προστατεύει τα τρωκτικά από τον ισχαιμικό επαναρροή τραυματισμό και έχει επίσης προταθεί ως αντιοξειδωτικό με πιθανές ευεργετικές επιδράσεις στο ανθρώπινο σώμα. Η εργοθειονεΐνη διαφέρει από άλλα προτεινόμενα αντιοξειδωτικά έχοντας έναν συγκεκριμένο μεταφορέα που έχει προταθεί ότι αυξάνεται σε περιοχές φλεγμονής, παρέχοντας στην εργοθειονεΐνη τη δυνατότητα για μια πιο ελεγχόμενη αντιοξειδωτική λειτουργία. Η ύπαρξη υψηλότερων επιπέδων εργοθειονεΐνης θα μπορούσε να προστατεύσει από το οξειδωτικό στρες με αντιδραστικό τρόπο, το οποίο θεωρείται σημαντικός παράγοντας στην παθογένεση της καρδιαγγειακής νόσου (CVD) και θα μπορούσε να εξηγήσει τα ευρήματα της μελέτης.
Μια πρόσφατη μελέτη που διεξήχθη σε υγιείς ανθρώπους έδειξε ότι η από του στόματος χορήγηση της εργοθειονίνης αύξησε τα επίπεδα της κυκλοφορούσας εργοθειονίνης και μείωσε τα επίπεδα ορισμένων βιοδεικτών οξειδωτικής βλάβης. Απαιτούνται παρεμβατικές δοκιμές με σχέδια τυχαιοποιημένων θεραπευτικών σχημάτων για να διερευνηθεί αν αυτή η πιθανή αντιοξειδωτική επίδραση μπορεί να μειώσει τον κίνδυνο καρδιομεταβολικής νόσου.
Η θετική συσχέτιση μεταξύ της εργοθειονίνης και της κατανάλωσης αλκοόλ έχει προηγουμένως αποδειχθεί, μια συσχέτιση που μπορεί να εξηγηθεί είτε από την παρουσία της εργοθειονίνης στα αλκοολούχα ποτά είτε από την αλλαγή της απορροφητικής ικανότητας της εργοθειονίνης που υπάρχει σε άλλες διατροφικές πηγές λόγω του αλκοόλ.
Συμπερασματικά, αυτή η μελέτη διαπίστωσε ότι υψηλότερα επίπεδα εργοθειονίνης συνδέονταν με χαμηλότερο κίνδυνο καρδιομεταβολικής νόσου και θνησιμότητας, υποδηλώνοντας ότι μια συγκεκριμένη υγιεινή διατροφή θα μπορούσε ενδεχομένως να επηρεάσει αυτά τα αποτελέσματα επηρεάζοντας συγκεκριμένες μεταβολικές οδούς και μηχανισμούς. Η ισχυρή και ανεξάρτητη συσχέτιση της εργοθειονίνης με τόσο HCFP όσο και χαμηλότερο κίνδυνο μελλοντικής CAD, καρδιαγγειακής και συνολικής θνησιμότητας υπογραμμίζει τη σημασία της κατανόησης των μοριακών γεγονότων που προκύπτουν από τις διατροφικές προσλήψεις και της σχέσης τους με τα αποτελέσματα της νόσου και της υγείας. Αυτή η γνώση θα διευκολύνει τις μελλοντικές μελέτες παρέμβασης, εντοπίζοντας τις μεταβολικές οδούς και τους μηχανισμούς της νόσου που μπορούν να τροποποιηθούν μέσω της διατροφής, επιτρέποντας το σχεδιασμό πιο αποτελεσματικών διατροφικών παρεμβάσεων για τη βελτίωση της καρδιομεταβολικής υγείας.
Αναφορές:
1. Smith E, Ottosson F, Hellstrand S, et al. Η εργοθειονίνη σχετίζεται με μειωμένη θνησιμότητα και μειωμένο κίνδυνο καρδιαγγειακής νόσου. Heart 2020;106:691-697.
